چهل سالگی مبارک!!!
نسخه انقلاب در کفایت و بنبستشکنی، معجزه میکند. پیروزی انقلاب، معجزه نمایان است، همچنان که بقا و گسترش نفوذ آن به رغم نقشههای دشمن، هر کدام معجزهای قابل مشاهده است. اگر در موضوع اقتصاد و عدالت اجتماعی هنوز لنگ میزنیم، علت در عمل نکردن به این نسخه است. درباره هویت و کارکرد انقلاب، چند گزارش مستند از میان هزاران روایت مشابه، سزاوار بازخوانی است.
1- ایران یا آمریکا؛ کدام طرف به قول مایک پمپئو «چهل سال است شکست میخورد»؟ طبق
گزارشهای متعدد محافل غربی، ایران به هشتمین قدرت نظامی، سیزدهمین قدرت سیاسی و
هجدهمین قدرت اقتصادی دنیا تبدیل شده است. روزنامه واشنگتن تایمز آبان 94 نوشت
«نفوذ آمریکا در خاورمیانه به خاطر طراحی و نفوذ ایران رو به نابودی است». شاول
شای معاون پیشین شورای امنیت ملی رژیم صهیونیستی دی ماه 96 در اسرائیل هیوم نوشت
«سال 2016 به واسطه پیروزیهای چشمگیر ایران و متحدانش در عراق و سوریه و یمن و
لبنان، یکی از پرموفقیتترین سالها در تاریخ حکومت اسلامی بود». مدتی بعد، امریکن
اینترست گزارش داد «ایران در سال 2016 میلادی، به عنوان هفتمین قدرت برتر دنیا در
زمره 8 قدرت بزرگ قرار گرفت».
2- دقیقا در همین دوره پرتلاطم بود که «هرتسل هالوی» فرمانده رکن اطلاعات در ستاد
کل ارتش اسرائیل به مدیران مجموعه خود گفت «از ابتدای انقلاب 1979، ما 3 برابر رشد
علمی داشتهایم اما رشد علمی و فنی ایران 20 برابر شده. آنها به برتری فنی نزدیک
میشوند. جنگ واقعی در آینده نیست؛ همین امروز جریان دارد. برداشتن فاصله 30 سال
پیش ایران با ما، برای ما بسیار پرهزینه خواهد بود. جنگ امروز، جنگ ذهنهاست و
تبلیغات طرف مقابل میتواند روحیه اسرائیلیها را درهم بشکند». در نظرسنجی از 21
هزار نفر از سیاستمداران، مدیران و نخبگان آمریکایی که هرسال توسط US News انجام
میشود، ایران سال گذشته در رتبه 13 قدرتمندترین کشورها قرار گرفت.
3- همین پمپئوی لافزن، سال گذشته هنگام ریاست سازمان سیا به MSNBC گفت
«نفوذ ایران در منطقه در مقایسه با ۷ سال گذشته بسیار بیشتر شده و امروز، نفوذی
بسیار فراتر از هفت سال گذشته دارد». چند هفته قبل بود که روزنامه گاردین نوشت
«سال 2018، سال پیروزی ایران و شکست عربستان است. عربستان در لبنان، سوریه و یمن
با شکست تمام روبرو بود و در مقابل، ایران توانست پیروزیهای متعدد کسب کند».
روزنامه تاگساشپیگل نیز اخیرا نوشت «ایران پس از 40 سال به یک قدرت بزرگ تبدیل
شده است».
4- این اقتدار از کدام سرچشمه میجوشد؟ ریچارد نیکسون رئیسجمهور اسبق آمریکا در
کتاب «1999، پیروزی بدون جنگ» تاکید میکند؛ «انقلاب ایران در ظاهر جنبه ضد
استبدادی داشت، اما در واقع انقلابی علیه تجدد [غربزده] و ارزشهای غربی بود. همان
قدر که از سرمایهداری تنفر داشت، از کمونیسم متنفّر بود. آنها را دو روی سکه
مادیگرایی میدید. جوانان از انقلاب حمایت کردند، نه برای اینکه خواهان آزادی،
شغل، مسکن و لباس بهتر بودند؛ چیزی را میخواستند تا بیش از مادیگرایی معتقد
باشند. مردم ایران همان چیزی را به دست آوردند که انقلاب قول داده بود. جای انکار
نیست که انقلاب اسلامی یک انقلاب واقعی اندیشهها را ارائه داد و مردم با عشق و
ایمان پذیرفتند».
5- ریچارد کاتم از ماموران سابق سیا و استاد دانشگاه پیتسبورگ است. جان والر رئیس
شبکه سیا در ایران میگوید «کاتم از افسران ویژه من بود.» کاتم در کتاب «ایالات
متحده، ایران و جنگ سرد»، ضمن رد از سر هیجان بودن انقلاب اسلامی مینویسد: «نهضت
[امام]خمینی بهطور ناگهانی و سحرآمیز در ظرف چند ماه به وجود نیامد و سر بلند
نکرد؛ ریشههایش عمیقاً در گذشته ایران قرار دارد و به گذشتهای دور باز میگردد.
واضحتر بگوییم: این جنبش، تداوم نهضتی برای دگرگونی بنیادین بود که بیشتر از یک
قرن قبل نضج گرفته بود».
و تازه این گوشه ای از دستاورد های چهل ساله انقلاب است...